Niesamowicie intensywne tempo wydarzeń podczas Akademickich Mistrzostw Polski sprawiło, że nieco umknęła nam informacja o zdobyciu przez Mateusza Habrata (ALK Warszawa) kluczyków do Audi A1. Bezpośrednio po wtorkowych wieczornych zawodach o samochód pojawiła się galeria zdjęć z tego wydarzenia, więc zainteresowani już wiedzą, ale nie każdy śledzi na bieżąco zmagania studentów. Teraz zatem słów kilka o tym w jaki sposób „Matson” stał się posiadaczem nowego auta.

Prawo do startu w dodatkowych zawodach miało dziesięciu najlepszych zawodników AZS Winter Cup. Tak się złożyło, że szansę wywalczyło pięć kobiet i pięciu mężczyzn. Formuła zmagań była jednak niecodzienna. Zadaniem uczestników zabawy było dotarcie do mety w czasie najbardziej zbliżonym do wzorcowego. Ten założony został przez Bartłomieja Całkę, zwiększony o 25% i wyniósł ostatecznie 38,92 s. Wszyscy zawodnicy potrafili pokonać trasę znacznie szybciej, więc i taktyka jazdy była różna. Niektórzy jechali normalnie, zatrzymywali się przed metą i po odliczeniu czasu w głowie przecinali „kreskę”. Inni pokonywali dystans bardzo spokojnie i bez postojów docierali do celu.

Jako trzecia na trasę ruszyła Katarzyna Ostrowska (Politechnika Warszawska) i gdy wykręciła czas różniący się od wzorcowego o 0,70 s wszyscy byli niemal pewni, że to ona odjedzie z Harendy nowym audi. Kolejni zawodnicy uzyskiwali gorsze rezultaty, aż przyszedł czas na Mateusza Habrata. Reprezentant warszawskiej ALK dokonał rzeczy nieprawdopodobnej i poprawił wynik Kasi o 0,09 s. Pozostałe dwie zawodniczki nie dały rady aż tak precyzyjnie oszacować czasu swoich przejazdów i „Matson” mógł rozpocząć świętowanie.

Mój system polegał wyłącznie na liczeniu. Powrót do podstawówki. Szczerze przyznam, że w domu ćwiczyłem – miałem wyliczone to co do sekundy, kontrolowałem oddech. Zatrzymałem się przed metą, ponieważ byłem za szybki i tyle. Sam nie wiem dokładnie jak to się stało. Jestem w szoku, że można przy czterdziestu sekundach tak niewiele się pomylić. Gratulacje dla pozostałych, bo wiem, że dwie osoby za mną były bardzo blisko.

– powiedział tuż po tym, jak wygrana stała się faktem.

Nagrodę wręczył Andrzej Bachleda-Curuś, który był pomysłodawcą formuły wieczornej zabawy. Muszę przyznać, że wyszło lepiej niż myślałem – ludzie bawili się pysznie, były emocje, dobry doping, a nagroda trafiła do jednego z najlepszych zawodników. Tylko czy zwiększając od lat poziom sportowy Akademickiego Pucharu Polski, warto w decydującym momencie organizować show w stylu Dzień Dobry TVN, który de facto decyduje o najbardziej wartościowej nagrodzie w historii polskiego narciarstwa? Czy nie lepszym rozwiązaniem byłoby ufundowanie porządnych stypendiów dla kilku czołowych zawodników AZS Winter Cup, pozwalających na dalszy rozwój? Albo zorganizowanie takich nocnych zawodów w slalomie równoległym na zakończenie dla najlepszych z rankingu z dwoma mniejszymi nagrodami? Wtedy byłaby zarówno dobra zabawa dla kibiców i wyjątkowe sportowe wydarzenie. Jestem bardzo ciekawy waszych opinii na ten temat, więc jeśli macie swoje przemyślenia – opcja skomentowania jest poniżej artykułu.