Spalarnie śmieci zazwyczaj kojarzą nam się z brudnym śmierdzącym miejscem. Jednak w Kopenhadze powstanie coś zupełnie innego. Komin elektrowni będzie wydmuchiwać pierścienie dymu, a na budynku będzie stok narciarski.
Z tytułowym cieniem to oczywiście nieco przeszarżowałem. Widzieliśmy najwyższy szczyt Austrii jeżdżąc w Kals-Materai, ale z pewnej oddali i tylko chwilowo, kiedy mgła na to pozwalała. Wtedy akurat pięknie przyświecało słonko i podsumowując, przeżyłem dziś
Długo w domu nie wytrzymałem :) Taka praca. W sobotę wróciłem z urlopu narciarskiego, a już w poniedziałek musiałem lecieć do pracy. Na narty. Tym razem na zaproszenie Kasi Gaczorek pracującej w Tirol Werbung. W
W tym wpisie przedstawię pokrótce dwa ostatnie dni mojego i Majówkowego urlopu na Ziemi Salzburskiej. Zacznę od ostatniego dnia numer 1. Ten charakteryzował się tym, że po wjechaniu na górę, powitał nas takim oto widokiem:
Każdy sport ma swoje magiczne miejsca. Dla mnie to stadiony, akweny, hale, trasy, podjazdy, zjazdy… na których odbywały się największe imprezy. Utrzymują wibracje i nawet jeśli już opustoszały, ta atmosfera gdzieś zawieszona
Ten dzień miał się różnić od wcześniejszych. W recepcji czekał na nas przewodnik/instruktor – Paul. Anglik. Jak się okazuje prowadzi tutaj w Zell am See Kaprun akademię dla instruktorów – szkoli tych, którzy szkolą.
Kiedy wczoraj patrzyłem z okna na ludzi wracających z nart w strugach deszczu, marzyłem by w górach sypało. Nawet w samym Zell am See wieczorem zaczęło prószyć. Temperatura nie pozwoliła jednak na utrzymanie się śniegu w miasteczku.
Dziś drugi dzień narciarskiego urlopu w ramach nagrody wygranej w konkursie wizytówkowym. Znów jeździliśmy w Zell am See. Dziś jednak postanowiliśmy zwiedzić te rejony, które wczoraj mniej lub bardziej świadomie odpuściliśmy. I się
Ludwik Sierpiński podesłał nam krótkie, acz wiele mówiące ogłoszenie z cyklu: sprzedam. Oto ono: Slalomki z francuskiego Rennservice’u, stan bardzo dobry,zadbane,dużo smarowane. Idealne na zestaw treningówka + startówka
