NTN Snow & More 2017/2018 nr 1

(zwróćmy uwagę na ujęcie 13 – zewnętrzna noga TW zostaje minimalnie z tyłu). Na ujęciach 14, 15, 16 MGD nie wykorzystuje dobrego wyjazdu z wcześniejszego zakrętu. Zbyt wolno i zbyt słabo przesuwa balans na nową zewnętrzna nartę. TW rozpoczyna nowy zakręt z lekkiego po- szerzenia, czym zyskuje mocniejszą pewniejszą pozycję. Szybciej może znaleźć odpowiedni balans i aktywnie rozpocząć nowy zakręt. Klatka 16: MGD ma bardziej niestabilną sylwetkę, przez co zewnętrzna narta pozostaje zbyt długo bez nacisku. Konsekwencje powyższych różnic widzimy na ostatnich ujęciach, w momencie kiedy narty wracają pod ciało zawodniczki: TWmoże szyb- ko i płynnie uwolnić zgromadzoną energię, tym czasemMGD musi dłużej przytrzymać nacisk z przodu zewnętrznej narty, tłumiąc tym samym przy- śpieszenie. Zwróćmy uwagę na ostatnie ujęcie MGD, gdzie widzimy dużą rotację w biodrach oraz prawe kolano cofnięte w stosunku do lewego. Podsumowując: TW lepiej rozpoczyna zakręt, kreując wczesny płyn- ny nacisk na zewnętrznej narcie, utrzymuje czystą linię przejazdu, czym zyskuje prędkość, a w konsekwencji kolejnych łatwych bramek – cenny czas. MGD prezentuje bardziej agresywną krótszą linię, ale niestety nie jest w stanie uniknąć błędów, co kosztuje ją utratę prędkości i co za tym idzie – czasu. Niższa linia po części związana jest także z dalszym numerem startowym. MARYNA GĄSIENICA DANIEL 3 11 14 7 4 12 15 13 16 8