NTN Snow & More 2017/2018 nr 3

23 W Sölden byłem dziesiątki razy, za- zwyczaj w narciarskiej robocie, a jak robota, to robota, wiadomo... Puchar zawsze mi uciekał przez palce ciepłych rękawiczek. Mimo bliskości tego za- cnego wydarzenia nigdy nie mogłem w nim uczestniczyć pełną gębą. W tym roku rzeczywistość okazała się zgoła odmienna i zawody przyszło mi obser- wować w roli dziennikarza. Z tej per- spektywy alpejski cyrk to kompletnie inny wymiar, z nieznaną mi dotąd paletą zjawiskowych barw. Nie ma w tym ani krzty przesady – jedno miejsce, jeden czas i wszystkie tuzy tego sportu na wy- ciągnięcie ręki. Dosłownie i w przenośni. Dla formalności, był to jubileuszo- wy, 21. raz w historii, kiedy austriackie Sölden gościło alpejski cykl Pucharu Świata na swoich śnieżnych salonach. Z kolei od roku 2000 przyjęto, że co roku lodowiec Rettenbach jako pierw- szy w sezonie będzie weryfikować for- mę najlepszych alpejek i alpejczyków. Inauguracja to nie tylko dania główne w postaci slalomu giganta pań i panów, to również wyszukane przystawki ser- wowane już na dwa dni przed startami. Oto menu: CZWARTEK PRZYSTAWKA NR 1 „ICE BOX” To trasa, na której słońce nie gości zbyt długo w ciągu dnia, stąd „warun” do treningu – klasa światowa. Gościli tam za to zwykli ludzie, narciarze, kibi- ce, którzy mieli okazję pooglądać, jak przed wielkim otwarciem trenuje sama śmietanka zjazdów. Ustawione trzy linie giganta i znakomity dostęp dla widza, bez żadnych tłumów, kolejek, prze- pychanek. Możecie sobie wyobrazić przykładowo zwykłego Pana Mariana z Dzierżoniowa, który przyjeżdża na start treningu i mijają go co chwilę kolej- ni zawodnicy i zawodniczki. Maniek po- wie „hello”, zbije piątkę, strzeli fotkę, zo- baczy kilka przejazdów, po czym pogna dalej wykorzystać karnet do ostatniego wjazdu gondoli. Oczywiście z przerwą na kanapkę z serem i polską kiełba- są, którą popiję herbatką ze swojego termosu. Kiedyś jadący do „Ice Boxa” Max Blardone zawitał po drodze na start TEKST: Michał Okniański ZDJĘCIA: GEPA, Head, Jarosław Maciąg